Ik zal eerlijk zijn, deze titel is een lokkertje. Volgens Google analitics waar ik de enorme (..) bezoekersaantallen van mijn website check, zijn er velen die met deze woorden op zoek gaan naar een beter zelfbeeld. Of zoiets. Waar ben je eigenlijk naar op zoek als je wilt leren jezelf te durven zijn?
Letterlijk zou het zinnetje kunnen beteken dat je bang bent voor wie je bent en dat je van die angst af wil. Immers best prettig om niet hard weg te rennen bij de eerste aanblik van jezelf in de spiegel. Je wilt jezelf durven zijn voor je eigen gemoedsrust zeg maar. Niet een verkeerde wens, zelfs best begrijpelijk en in deze tijd van mooigefabriceerde mensen is een lichte zelfafkeer ook niet geheel onvoorstelbaar. Het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn, dat je jezelf stiekem best leuk vind, of in elk geval voldoende, maar toch denkt dat je beter, mooier, slimmer en rijker moet zijn om geaccepteerd te worden door Jan en Alleman. En om het nog ingewikkelder te maken: om jezelf te durven zijn, moet je wel weten wie je bent (of wilt worden) en dat vereist dan weer enig lef, wat blijkens het zinnetje nou net datgene is waaraan het je ontbreekt.
Dus: lef, moed, geen angst, maar gewoon helemaal jezelf durven te zijn en dan ook weten wat en wie dat is.
Raar eigenlijk, maar zoals ik dit nu intyp, lijkt het alsof je dan op zoekt gaat naar vaststaand iets. Jij als mens die zichzelf kan beschrijven, uittekenen zelfs, en dat is het dan: klaar en duidelijk. Nu mag de hele wereld je zien, want jij weet zeker wie je bent en je hebt je promopraatje met beeldmateriaal al klaar voor iedereen die over je wilt weten.
Maar zijn wie je bent is volgens mij helemaal niet een einddoel. Een goede vriend van mij zei laatst dat hij niet meer op zoek is naar juiste antwoorden, maar naar de goede vragen. Ik vind dat mooi. Blijf zoeken, kijken en verwonderen over alles wat je bent geweest, nu bent en zal worden. Al je rariteiten, mooie eigenschappen en wat dan ook. Koesteren, alles! En vertel erover. Al is het alleen maar om erachter te komen dat je niet alleen bent in je onderzoek, zelftwijfel en onzekerheden, iedereen kent deze gevoelens: “Het meest persoonlijke is universeel” (Rogers). Een bemoedigende gedachte in de weg naar jezelf durven te zijn voor Jan en Alleman en voor jezelf en elke dag opnieuw.
