Meer rust, vaker sporten, minder eten, gezonder eten, meer sociale contacten, vaker leuke dingen doen etc. etc. Zomaar een greep uit de vaak genoemde wensen in mijn praktijk. De huidige ongewenste gewoontes zijn echter hardnekkig anders en ze lijken gedwongen tot in het oneindige herhaald te moeten worden. En met elke herhaling van het ongewilde patroon, volgt ook het bijbehorend gevoel van onvermogen. Wat moet ik nu? Hoe verander ik in hemelsnaam nou toch mijn gewoontes????
Allereerst is het slim om te bedenken dat je iets niet zomaar doet. Alles wat je doet levert je wat op, anders deed je het niet. Echt niet. Dus wat is er eigenlijk stiekem toch best lekker aan laat naar bed gaan, veel eten en niet de deur uit gaan om leuke mensen te zien en leuke dingen te doen? Het antwoord op die vraag geeft je inzicht in wat je (ook) nodig hebt. Bijvoorbeeld tijd voor jezelf, of een beetje aandacht van je geliefde. De zaak is om dat te regelen op een manier die goed voelt voor je en die mogelijk is, nu en morgen.
Daarmee kom ik ook op het tweede punt. Je kan wel van alles wensen, maar als je er eigenlijk bij voorbaat al geen zin en vertrouwen in hebt, doe het dan vooral niet. De kans dat je voornemen mislukt, wanneer je er geen vertrouwen in hebt, is dan namelijk een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid. En door de mislukking daalt je zelfvertrouwen en actiebereidheid alleen nog maar verder. Doe dus wat je wél wilt doen en kies die acties uit waarvan je weet dat je ze je gaan lukken en die je ook wilt blijven doen, de rest van je leven.
En dat kan iets heel kleins zijn. Dat moet zelfs. En het moet ook makkelijk zijn voor je, want dan is het haalbaar en niets is zo motiverend als succes.
