Regelmatig wens ik wonderen, ik wil dat er een snelle oplossing is voor mijn donkere humeur, mijn wankele conditie, mijn gebrek aan energie en het daaraan gekoppelde doorzettingsvermogen. Maar zo werkt het niet, het zijn de kleine dagelijkse dingen die je doet die je elke dag een beetje energie geven. Of kosten.
Een zorgvuldig opgebouwd systeem van bij jou passende (wellicht ogenschijnlijke futiele) gezonde gewoontes zorgt voor het wonder waar je op terug kan vallen tijdens die onvermijdelijke stressvolle vermoeiende stomme dagen.
De filosoof Nietzsche was een scherp observator van al het menselijk gedrag. In zijn boek Morgenrood staat het volgende aforisme:
Langzame kuren
De chronische ziektes van de ziel ontstaan net als die van het lichaam slechts heel zelden door eenmalige grove vergrijpen tegen de rede van lichaam en ziel, maar gewoonlijk door talloze onopgemerkte kleine nalatigheden. – Wie bijvoorbeeld dag in dag uit in een bijna te verwaarlozen mate te zwak ademt en te weinig lucht in zijn long neemt, zodat die als geheel niet voldoende ingespannen en geoefend wordt, houdt er uiteindelijk een chronische longkwaal aan over: in zo’n geval kan genezing langs geen andere weg plaatshebben dan dat weer talloze kleine oefeningen in tegengestelde zin ondernomen en ongemerkt andere gewoonten aangeleerd worden, bijvoorbeeld wanneer men zich tot regel maakt elk kwartier van de dag eens krachtig en diep adem te halen (zo mogelijk plat op de grond liggend: een klok, die om het kwartier slaat, moet hierbij tot levensgezellin gekozen worden). Langzaam en pedant zijn al deze kuren; ook wie zijn ziel genezen wil, moet over de verandering van de kleinste gewoonten nadenken. Er zijn er die tienmaal daags een boosaardige kille opmerking maken tegen hun omgeving zonder zich daarbij veel voor te stellen, vooral niet dat zij na luttele jaren een wet van de gewoonte over zich hebben afgeroepen die hen voortaan dwingt tienmaal daags hun omgeving uit haar humeur te brengen. Maar zij kunnen er zich ook aan wennen haar tienmaal een genoegen te doen!-
Aforisme nr. 462, p. 298 uit Morgenrood, Friedrich Nietzsche
