Soms moet het: een verbouwing, een verhuizing, een verandering waardoor je tijdelijk uit je gewone doen en laten wordt gedwongen.
Zo leef ik de komende weken vanuit mijn volgestouwde slaap- en werkkamer omdat ik vond dat mijn woonkamer nu eens echt goed opgeknapt moest worden. Dat betekende eerst alles eruit wat los en (soms heel erg) vast zat.
Nu zit ik dus midden in de ongewenste chaos. Pas vanaf het moment dat alles een nieuwe plek krijgt, weet ik dat het de moeite van het veranderen waard was. Nu nog niet. Op dit moment wil ik kunnen doen wat ik gewend ben te doen, omringd door datgene waar ik de afgelopen jaren zo vertrouwd mee ben geraakt.
Wat is dat met veranderen dat het pas leuk wordt als de afloop aangenaam genoeg is om aan te wennen?
Het is maar goed dat we verbeelding hebben en ons kunnen voorstellen welke prachtige resultaten onze inspanningen gaan opleveren. Anders zouden we nooit aan veranderingen beginnen volgens mij.
